Karar Tarihi: 22/01/1998
Karar No: 4
Kadınların
namazda imamlık yapması , bir kadının hemcinsleri olan diğer kadınlara imamlığı
ve kadın-erkek karışık cemaate veya sadece erkeklere imamlığı olarak iki kısma
ayrılır.
Kadının hemcinsleri olan diğer kadınlara imamlığı konusunda, Hz. Peygamber
(s.a.)'in hanımlarından Ümmî Seleme ve Hz. Aişe' nin kadınlara imam olarak
namaz kıldırdıklarına, bu durumda öne geçmeyip ilk safın ortasında durduklarına
ait ilk devir hadis kaynaklarında bilgiler vardır. Kadınların günlük beş vakit
namazda olduğu gibi, teravih namazında da diğer kadınlara imamlık yapmaları
ls1am fakihleri tarafından caiz görülmüştür .
Bir kadının, erkeklere veya kadın-erkek karışık cemaate imamlık yapması ise,
ilk hadis kaynaklarından Ahmed b. Hanbel' in Müsned' inde, Ebu Davud'un Sünen'
in de, İbn Huzeyme' nin Sahih ' inde, Beyhaki ' nin Sünen-i Kebir ' inde ,
Hakim ' in Müstedrek ' inde ve muahhar pek çok kaynakta yer alan bir habere
göre Hz. Peygamber (s.a.v.) istisnai olarak Ümmî Varaka isimli hafız-ı Kur'an
bir sahabiyye hanımın kendi ev halkına imamlık yapmasına izin vermiştir. Ümmî
Varaka' nın ev halkı ise, ölümünden sonra azad olmaları kaydıyla hür kıldığı
biri erkek diğeri hanım iki köleden ibaretti.
Bu rivayete dayanarak İmam Ahmed, Ebu Sevr, Müzeni, Taberi, 1bn Teymiyye gibi
alimler, kadının zaruret halinde erkeklere de imamlık yapabileceğini
söylemişlerdir.
İmam-ı Azam Ebu Hanife, Şafii gibi müctehidler ile Cumhur-ı fukaha ise, kadının
erkeklere imamlığını caiz görmemişlerdir.